Skip to content
Architecture, urban planning and research in, on and next to water
+31 70 39 44 234     info@waterstudio.nl

LA PRIMA VERA CITTÀ GALLEGGIANTE AL MONDO È QUASI PRONTA (ALLE MALDIVE)

By Carla Amarillis
Elle Decor
2022.June.21

In costruzione a 10 minuti di barca da Malé, è stata progettata per ospitare chi dovrà lasciare le isole a causa dell’innalzamento del livello del mare

la città galleggiante alle maldive maldives floating city
courtesy Waterstudio

Circondata dalle acque cristalline delle Maldive, a soli 10 minuti di barca dalla capitale Male, è in costruzione una città galleggiante progettata per ospitare fino a 20 mila persone.

Il progetto – una joint venture tra lo sviluppatore immobiliare olandese Dutch Docklands e il governo delle Maldive, firmato dallo studio di architettura Waterstudio – è un tentativo di risolvere il problema dell’innalzamento del livello del mare, a cui le Maldive sono estremamente vulnerabili: l’arcipelago, composto da 1.190 isole che emergono per meno di un metro dal livello del mare, potrebbe essere completamente sommerso entro il 2100.

la città galleggiante alle maldive maldives floating city
courtesy Waterstudio

Dal punto di vista urbanistico, Maldives Floating City ha una forma che ricorda quella del corallo cerebrale e si compone di 5.000 unità galleggianti che ospiteranno case, ristoranti, negozi e scuole, collegate attraverso un sistema di ponti, canali e banchine. Ciascun modulo abitativo viene costruite in un cantiere navale locale, quindi rimorchiato e trasportato nella città galleggiante. Una volta posizionato, viene fissato a un grande scafo subacqueo in cemento ancorato al fondale tramite palafitte telescopiche in acciaio che gli permettono di fluttuare assecondando il moto ondoso.

Alcune unità sono già in via di completamento e i primi residenti potranno trasferirvisi all’inizio del 2024, mentre si prevede di completare l’intera città galleggiante entro la fine del 2027. Ogni residenza sarà affacciata sul mare, avrà una superficie che va dai 100 metri quadrati (a cui si aggiungono 40 metri quadri di terrazza sul tetto) in su e prezzi che partono dai 250 mila dollari.

L’impatto ambientale di questa città galleggiante “è stato rigorosamente valutato da esperti locali di coralli e approvato dalle autorità governative prima dell’inizio della costruzione” ha spiegato alla CNN Koen Olthuis, fondatore di Waterstudio.

la città galleggiante alle maldive maldives floating city
courtesy Waterstudio

Mesto prihodnosti že raste na morju #video

By I. H.
Siol.net
2022.June.20

Maldive sestavlja več kot tisoč otokov in država ima že leta velike težave z naraščajočo gladino morja, ki je že pogoltnilo marsikatero človeško naselje. Število klimatskih beguncev naj bi se povečalo za več kot pol milijona v naslednjih letih. Zato je bila maldivijska vlada prisiljena ukrepati in kot odgovor na spremembe v naravi se je rodila ideja o plavajočem mestu.

Ta mesec bodo javnosti predstavili prve hiše v novem mestu na Maldivih, ki bo v celoti zgrajeno na morju, poroča CNN. Gre za prvi obsežni projekt lokalne vlade v boju z globalnim segrevanjem in naraščajočo gladino morja. Novo mesto, ki se bo nahajalo deset minut vožnje z ladjo od maldivijske prestolnice Male, bo do leta 2027 imelo več kot pet tisoč hiš in okoli 20 tisoč prebivalcev.

Novo mesto bo zgrajeno v laguni, ki je velika več kot 200 hektarjev. | Foto: waterstudioNovo mesto bo zgrajeno v laguni, ki je velika več kot 200 hektarjev. Foto: waterstudio

Plavajoče mesto

Država Maldivi, ki ima več kot tisoč otokov, ima že leta velike težave z naraščajočo gladino morja, ki je že pogoltnilo marsikatero človeško naselje. Število klimatskih beguncev naj bi se povečalo za več kot pol milijona v naslednjih letih. Zato je bila maldivijska vlada prisiljena ukrepati in kot odgovor na spremembe v naravi se je rodila ideja o plavajočem mestu. “Gre za novo upanje prebivalcev. Dokazali bomo, da lahko na vodni gladini postavimo varne domove po ugodni ceni,” je za CNN projekt komentiral glavni arhitekt mesta Koen Olthuis.

Novo mesto bo zgrajeno do leta 2027, zaenkrat ima le delovno ime "Maldives Floating City". | Foto: waterstudioNovo mesto bo zgrajeno do leta 2027, zaenkrat ima le delovno ime “Maldives Floating City”. Foto: waterstudio

Hiše in druge zgradbe, ki bodo tvorile novo mesto, zgradijo v za to prilagojeni ladjedelnici. Vse zgradbe potem z ladjami odvlečejo do mesta, kjer raste novo mesto, ter jih pritrdijo na dno morja s posebnimi teleskopskimi jeklenimi “hoduljami”. Te zgradbam omogočajo, da kljubujejo valovom in se le rahlo zibljejo z morjem. “Pri načrtovanju mesta smo upoštevali najstrožje standarde glede zaščite okolja. Eden izmed zelo pomembnih ciljev gradnje je vzpodbujanje rasti koral,” je poudaril Olthuis.

Mesto bo tudi samozadostno. Sonce bo zagotavljalo elektriko, vse odpadke bodo reciklirali in jih ponovno uporabili. Tako bodo vse kanalizacijske vode uporabili za gnojila za rastline. Namesto klimatskih naprav bodo iz globine morja črpali hladno vodo, ki bo ohlajevala celotno mesto.

Novo mesto bo imelo več kot pet tisoč hiš in okoli 20 tisoč prebivalcev | Foto: waterstudioNovo mesto bo imelo več kot pet tisoč hiš in okoli 20 tisoč prebivalcev Foto: waterstudio

Mesta na vodi rastejo po celem svetu

Samo v lanskem letu so poplave po celem svetu naredile za več kot 70 milijard evrov škode. Do leta 2030 bo zaradi poplav v nevarnosti za več kot 600 milijard evrov nepremičnin, ki se nahajajo v urbanih naseljiv. Zato ni čudno, da plavajoča mesta rastejo po celem svetu. V južnokorejskem Buzanu nameravajo zgraditi plavajoče mesto za deset tisoč ljudi, medtem ko v Estoniji načrtujejo kar plavajoče umetne otoke.

waterstudio | Foto: waterstudioFoto: waterstudio

click here for source website

De Malediven krijgen een drijvende stad in de buurt van de hoofdstad Male

By Roccarainola
2022.June.20

De archipel van de Malediven, ongeveer 1.000 kilometer ten zuidwesten van Sri Lanka, in de Indische Oceaan, wordt lange tijd beschouwd als een van de landen die het meest zijn blootgesteld aan de gevolgen van klimaatverandering: 80% van het grondgebied ligt binnen een meter boven de zeespiegel en naar schatting zou door de stijgende zeespiegel een groot deel ervan tegen het einde van de eeuw volledig onder water kunnen staan. Onder de mogelijke oplossingen waarmee de lokale autoriteiten zijn begonnen te experimenteren, is er een heel bijzondere: de bouw van een nieuwe drijvende stad die tien minuten per schip zal stijgen van de hoofdstad Malé en die na voltooiing plaats zal bieden aan maximaal 20 duizend inwoners.

Het initiatief is ontstaan ​​uit de samenwerking tussen de regering van de Malediven en het Nederlandse vastgoedontwikkelingsbedrijf Dutch Docklands; het project werd uitgevoerd door het in Nederland gevestigde architectenbureau Waterstudio, dat in het verleden betrokken was bij het ontwerpen van honderden drijvende woningen, kantoren, scholen en gezondheidscentra over de hele wereld .

De nieuwe drijvende stad zal verrijzen in een lagune van ongeveer 2 vierkante kilometer en zal duizenden gebouwen herbergen die zijn gebouwd op een reeks “drijvende eilanden”, waaronder huizen, restaurants, winkels, scholen en hotels. De gebouwen zullen worden uitgerust met elektriciteit die wordt verkregen uit fotovoltaïsche systemen en zullen beschikken over airconditioningsystemen met zeewater , die het water dat uit grote diepten wordt gepompt gebruiken om de kamers te koelen. Op de eilanden, gescheiden door verschillende kanalen, kunt u zich te voet, per fiets of met elektrische scooters verplaatsen.

De drijvende gebouwen worden op een locatie in het gebied gebouwd en vervolgens de lagune in gesleept, waar ze worden verbonden met een betonnen platform dat door telescopische stalen pylonen aan de zeebodem is bevestigd. Zowel deze structuur als het koraalrif rond de lagune zullen het mogelijk maken om de drijvende stad stabiliteit te geven, waardoor de trillingen die door de golven worden veroorzaakt, worden verminderd.

Eind juni worden de eerste gebouwen opgeleverd en begin 2024 kunnen de eerste bewoners er hun intrek nemen: het doel is om binnen vijf jaar een zelfvoorzienende stad te creëren die functioneert alsof ze op het vasteland staat. eind 2027.

Het is al lang bekend dat de Malediven door de klimaatverandering in het water dreigen te komen te staan ​​en tegen 2100 te verdwijnen. Het lijkt echter nogal ingewikkeld om concrete en haalbare oplossingen te vinden om de noodsituatie op lokaal niveau op te lossen, vooral gezien het feit dat volgens verschillende analyses de toezeggingen die tot nu toe op mondiaal niveau zijn gedaan om vervuilende emissies te verminderen en zogenaamde koolstofneutraliteit te bereiken , niet voldoende om een ​​verdere stijging van de temperatuur tegen het einde van de eeuw te voorkomen, met catastrofale gevolgen voor de hele planeet.

Voorlopig is een van de meest ambitieuze projecten die door de regering van de Malediven zijn gelanceerd, de bouw van het kunstmatige eiland Hulhumalé , dat ook een paar kilometer ten noorden van Malé ligt en de “City of Hope” is genoemd. Net als de nieuwe drijvende stad, was het in de eerste plaats ontworpen om de mensen te huisvesten die vandaag in de hoofdstad wonen – een van de dichtstbevolkte steden ter wereld – en degenen die in de toekomst misschien geen huis meer hebben. Zijn project vertoonde echter enkele opmerkelijke beperkingen, zoals het risico op schade aan het mariene milieu en het probleem van afvalbeheer.

Koen Olthuis, uitvinder van Waterstudio, vertelde CNN dat de milieu-impact van de drijvende stad zorgvuldig is geëvalueerd in samenwerking met mariene biologen en overheden, en dat het nieuwe project zal aantonen dat er “betaalbare huisvesting, uitgebreide gemeenschappen en veilige steden, ook op het water ».

Ook Patrick Verkooijen, hoofd van het Global Center on Adaptation (GCA), een internationale organisatie die zich bezighoudt met het evalueren van mogelijke oplossingen voor adaptatie aan klimaatverandering, lijkt het daarmee eens te zijn. Volgens Verkooijen kan het bouwen van drijvende gebouwen een functionele en economisch duurzame strategie zijn om het probleem van de stijgende zee aan te pakken: er moet echter nog veel gebeuren om dit soort projecten op grotere schaal en op een steeds efficiëntere en snellere manier te bouwen.

Click here for the source website

Click here for the project

Amerikaanse media lovend over ‘drijvende stad’ van Nederlandse makelij

By Pim Pauwels
Metro Nieuws
2022.June.20

Waterstudio - Maldives Floating CityAmerikaanse media, waaronder CNN, hebben lovende woorden over voor een drijvende stad met een Nederlands tintje bij de Malediven. De stad  is groot genoeg om zo’n 20.000 mensen te huisvesten. CNN noemt de stad „een praktische oplossing voor de harde realiteit van de zeespiegelstijging”. Extra bijzonder is dat de stad door een Nederlandse projectontwikkelaar wordt gebouwd.

„Een stad rijst op uit de wateren van de Indische Oceaan”, begint CNN het louter positieve artikel. De stad heeft een patroon dat doet denken aan hersenen. 5.000 units moet in de stad komen, waaronder huizen, restaurants, winkels en scholen. De eerste bewoners kunnen er begin 2024 in en de hele stad is rond 2027 klaar.

Malediven liggen naar verwachting voor groot deel onder water in 2100

Het is niet verwonderlijk dat juist in de Malediven aan het project gewerkt wordt. De eilandengroep is een van ‘s werelds meest kwetsbare landen voor klimaatverandering. Ruim driekwart van het land ligt niet meer dan één meter boven de zeespiegel.

Aangezien die zeespiegel naar verwachting de komende tientallen jaren stijgt, ligt bijna het hele land voor 2100 onder water. Daarom moest er volgens de regering een oplossing komen. Die oplossing zagen ze in een drijvende stad.

Dutch Docklands en Waterstudio, twee Nederlandse bedrijven, zijn verantwoordelijk voor de bouw. In een eigen fotoserie deelt architectenbureau Waterstudio hoe de hypermoderne stad eruit moet komen zien.

Een drijvende stad stijgt mee met zeespiegel

In plaats van te bouwen op land, bouwen de Nederlanders in samenwerking met de Malediven op zee. Want een stad die drijft, stijgt mee met de zee, zo is het idee. „Dit is nieuwe hoop voor de meer dan een half miljoen mensen van de Malediven”, zegt Koen Olthuis, oprichter van Waterstudio, het architectenbureau dat de stad heeft ontworpen, tegen CNN.

„Het bewijst dat er betaalbare woningen, grote gemeenschappen en normale steden aan het water zijn die ook veilig zijn. De mensen op de Malediven zullen van klimaatvluchtelingen naar klimaatvernieuwers gaan.”

Nederland een ‘centrale plaats voor verandering’, aldus CNN

CNN verwijst naar de geschiedenis die Nederland met het water heeft. Ons land is volgens het Amerikaanse medium „een centrale plaats voor verandering geworden, met drijvende parken, een drijvende melkveehouderij en een drijvend kantoorgebouw”, waarmee ze verwijzen naar projecten in Rotterdam.

Plannen voor een drijvende stad zijn overigens niet helemaal nieuw. Zo lanceerde Zuid-Korea ook al een plan om een stad op zee te maken. Die draagt de naam Oceanix City. Ook wijst CNN naar een reeks drijvende eilanden in de Oostzee, die weer door een Nederlands bedrijf wordt gemaakt. „Maar geen enkele kan op tegen de schaal en tijdschema van het plan op de Malediven.”

A floating city in the Maldives begins to take shape

 

 

Acity is rising from the waters of the Indian Ocean. In a turquoise lagoon, just 10 minutes by boat from Male, the Maldivian capital, a floating city, big enough to house 20,000 people, is being constructed.
Designed in a pattern similar to brain coral, the city will consist of 5,000 floating units including houses, restaurants, shops and schools, with canals running in between. The first units will be unveiled this month, with residents starting to move in early 2024, and the whole city is due to be completed by 2027.
The project — a joint venture between property developer Dutch Docklands and the Government of the Maldives — is not meant as a wild experiment or a futuristic vision: it’s being built as a practical solution to the harsh reality of sea-level rise.
An archipelago of 1,190 low-lying islands, the Maldives is one of the world’s most vulnerable nations to climate change. Eighty percent of its land area is less than one meter above sea level, and with levels projected to rise up to a meter by the end of the century, almost the entire country could be submerged.
A rendering of the Maldives floating city shows how the colorful buildings will be linked up by a network of canals. Credit: Koen Olthuis, Waterstudio.nl
But if a city floats, it could rise with the sea. This is “new hope” for the more than half a million people of the Maldives, said Koen Olthuis, founder of Waterstudio, the architecture firm that designed the city. “It can prove that there is affordable housing, large communities, and normal towns on the water that are also safe. They (Maldivians) will go from climate refugees to climate innovators,” he told CNN.

Hub of floating architecture

Born and bred in the Netherlands — where about a third of the land sits below sea level — Olthuis has been close to water his whole life. His mother’s side of the family were shipbuilders and his father comes from a line of architects and engineers, so it seemed only natural to combine the two, he said. In 2003, Olthuis founded Waterstudio, an architecture firm dedicated entirely to building on water.
At that time signs of climate change were present, but it wasn’t considered a big enough issue that you could build a company around it, he said. The biggest problem then was space: cities were expanding, but suitable land for new urban development was running out.
Want to future-proof your home from rising sea levels? Make it float
However in recent years, climate change has become “a catalyst,” driving floating architecture towards the mainstream, he said. Over the last two decades, Waterstudio has designed more than 300 floating homes, offices, schools and health care centers around the world.
The Netherlands has become a center for the movement, home to floating parks, a floating dairy farm, and a floating office building, which serves as the headquarters for the Global Center on Adaptation (GCA), an organization focused on scaling climate adaptation solutions.
Patrick Verkooijen, CEO of GCA, sees floating architecture as both a practical and economically smart solution for rising sea levels.

The Global Center on Adaptation head office is anchored in the Nieuwe Maas River in Rotterdam.

The Global Center on Adaptation head office is anchored in the Nieuwe Maas River in Rotterdam. Credit: Marcel IJzerman
“The cost of not adapting to these flood risks is extraordinary,” he told CNN. “We have a choice to make: we either delay and pay, or we plan and prosper. Floating offices and floating buildings are part of this planning against the climate of the future.”
Last year, flooding cost the global economy more than $82 billion, according to reinsurance agency Swiss Re, and as climate change triggers more extreme weather, costs are expected to rise. One report from the World Resources Institute predicts that by 2030, urban property worth more than $700 billion will be impacted annually by coastal and riverine flooding.
But despite momentum in recent years, floating architecture still has a long way to go in terms of scale and affordability, said Verkooijen. “That’s the next step in this journey: how can we scale up, and at the same time, how can we speed up? There’s an urgency for scale and speed.”

A normal city, just afloat

The Maldives project aims to achieve both, constructing a city for 20,000 people in less than five years. Other plans for floating cities have been launched, such as Oceanix City in Busan, South Korea, and a series of floating islands on the Baltic Sea developed by Dutch company Blue21, but none compete with this scale and timeframe.
Waterstudio’s city is designed to attract local people with its rainbow-colored homes, wide balconies and seafront views. Residents will get around on boats, or they can walk, cycle or drive electric scooters or buggies along the sandy streets.

The capital of the Maldives is hugely overcrowded, with no room to expand besides into the sea.

The capital of the Maldives is hugely overcrowded, with no room to expand besides into the sea. Credit: Carl Court/Getty Images AsiaPac
It offers space that is hard to come by in the capital — Male is one of the most densely-populated cities in the world, with more than 200,000 people squeezed into an area of around eight square kilometers. And prices are competitive with those in the Hulhumalé (a manmade island built nearby to ease overcrowding) — starting at $150,000 for a studio or $250,000 for a family home, said Olthuis.
The modular units are constructed in a local shipyard, then towed to the floating city. Once in position, they are attached to a large underwater concrete hull, which is screwed to the seabed on telescopic steel stilts that let it gently fluctuate with the waves. Coral reefs that surround the city help to provide a natural wave breaker, stabilizing it and preventing inhabitants from feeling seasick.
Olthuis said that the potential environmental impact of the structure was rigorously assessed by local coral experts and approved by government authorities before construction began. To support marine life, artificial coral banks made from glass foam are connected to the underside of the city, which he said help stimulate coral to grow naturally.

Residents can get around the city by boat, and it's only around a 10-minute ride to the capital and international airport.

Residents can get around the city by boat, and it’s only around a 10-minute ride to the capital and international airport. Credit: Waterstudio.NL/Dutch Docklands
The aim is for the city to be self-sufficient and have all the same functions as one on land. There will be electricity, powered predominantly by solar generated on site, and sewage will be treated locally and repurposed as manure for plants. As an alternative to air conditioning, the city will use deep water sea cooling, which involves pumping cold water from the deep sea into the lagoon, helping to save energy.
By developing a fully functioning floating city in the Maldives, Olthuis hopes this type of architecture will be propelled to the next level. It will no longer be “freak architecture” found in luxurious locations commissioned by the super-rich, but an answer to climate change and urbanization, that’s both practical and affordable, he said.
“If I, as an architect, want to make a difference, we have to scale up,” he said.
By Nell Lewis & Milly Chan
CNN style
2022.June.20

Click here for source website

Pływające miasto na Malediwach nabiera realnych kształtów. Pierwsi mieszkańcy już w 2024

By Daniel Górecki
PodróŻe
2022.June.20

Malediwy to najniżej położony, przez co najbardziej zagrożony zalaniem na skutek stale podnoszącego się poziomu oceanów, teren na świecie – nic więc dziwnego, że lokalne władze robią wszystko, by stawić czoła rosnącemu zagrożeniu, a jednym z pomysłów są pływające wyspy.

Malediwy to najniżej położony, przez co najbardziej zagrożony zalaniem na skutek stale podnoszącego się poziomu oceanów, teren na świecie - nic więc dziwnego, że lokalne władze robią wszystko, by stawić czoła rosnącemu zagrożeniu, a jednym z pomysłów są pływające wyspy.
Maldives Floating City (MFC) to wyjątkowe pływające miasto, które będzie gotowe do 2027 roku /waterstudio.nl /materiały prasowe

 

O projekcie pływającego miasta o nazwie Maldives Floating City (MFC), realizowanym przez rząd Malediwów i Waterstudio, po raz pierwszy usłyszeliśmy już w ubiegłym roku, ale teraz staje się on rzeczywistością i zaczyna nabierać kształtów. Pierwsze jednostki mieszkalne zostaną ujawnione jeszcze w tym miesiącu, a mieszkańcy zaczną się do nich wprowadzać na początku 2024 roku – całe miasto ma zostać ukończone do 2027 roku.

Maldives Floating City, czyli pływające miasto na Malediwach

O czym konkretnie mówimy? O mieście położonym w okolicy Male, czyli stolicy Malediwów,  składającym się z 5000 pływających jednostek, wśród których znajdują się domy, restauracje, sklepy, hotele czy szkoły, zdolnym do pomieszczenia 20 tys. osób. Jak podkreślają od początku pomysłodawcy, nie chodzi tu o żaden eksperyment czy futurystyczną wizję, ale realne i praktyczne rozwiązanie coraz poważniejszego problemu.

 

 

Warto tu podkreślić, że aż 80% obszaru Malediwów znajduje się na wysokości nie większej niż metr nad poziomem morza, a prognozy wskazują, że przed końcem wieku o mniej więcej tyle podniesie się poziom oceanów, co oznacza całkowite pochłonięcie przez wodę większości tego terenu.

Pływające miasta pozwalają zaś mieszkańcom archipelagu, których jest obecnie ponad pół miliona, z nadzieją patrzeć w przyszłość – rząd i biuro odpowiedzialne za projekt chcą za ich sprawą udowodnić z kolei, że to opcja zrównoważona, praktyczna, niedroga i bezpieczna, po którą w przyszłości najpewniej sięgać będą również inne kraje zagrożone przez rosnący poziom wód.

Wracając do samego Maldives Floating City (MFC), autorzy pomysłu chcą przyciągnąć mieszkańców kolorowymi budynkami mieszkalnymi z przestronnymi tarasami i niepowtarzalnym widokiem morza, oferując przy okazji konkurencyjne ceny – dla porównania można dodać, że we wspomnianym Male trudno o podobne warunki, bo 200 tys. osób jest tu dosłownie upchniętych na obszarze wielkości 8 km2. Mieszkańcy będą mogli się poruszać między jednostkami za pomocą łodzi, a w ramach jednostek pieszo, rowerami, hulajnogami czy pojazdami typu buggy.

Miasto powstaje w lokalnej stoczni, a następnie kolejne jednostki są dostarczane na miejsce i przymocowywane za pomocą stalowych teleskopowych pali do zamontowanej na dnie betonowej konstrukcji. Takie rozwiązanie pozwala na ruch całości i dryfowanie razem z falami, które nie powinny jednak stanowić większego problemu, bo otaczające miasto rafy koralowe tworzą naturalną barierę.

Jednocześnie miasto nie stanowi dla nich zagrożenia (a także dla całego okolicznego środowiska), co zostało dokładnie sprawdzone przez specjalistów, a co więcej podwodna część jednostek zostanie pokryta specjalną pianką, wspomagającą naturalny rozwój koralowców.

Co ciekawe, pod koniec kwietnia dowiedzieliśmy się, że ONZ pomoże w realizacji podobnego projektu w Korei Południowej, a mianowicie Oceanix. Ma ono powstać w mieście Pusan, którego port znajduje się w pierwszej dziesiątce największych portów świata i pomieścić docelowo nawet 100 tys. mieszkańców.

Czytaj więcej na https://geekweek.interia.pl/podroze/news-plywajace-miasto-na-malediwach-nabiera-realnych-ksztaltow-pi,nId,6104637#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome

LA COQUE XXL DU FUTUR THÉÂTRE FLOTTANT L’ÎLE Ô MISE À L’EAU

By Mélanie Fereira et Pauline Boutin
BFM Lyon
2022.May.25

La coque de 500 tonnes de béton a été déposée sur le Rhône à l’aide d’une grue de 56 mètres mardi. Cette opération titanesque est une première mondiale.

C’est une étape cruciale dans le chantier du théâtre flottant L’Île Ô qui s’est déroulé hier à Lyon. Une coque en béton de 500 tonnes de béton, sur laquelle sera bâti le théâtre, a été mise à l’eau au port Edouard-Herriot.

Petit à petit, le mastodonte en béton s’est détaché du sol, aider par une grue de 56 mètres. Au total, il a fallu une heure et demie pour le déposer sur l’eau, une opération d’envergure et une prouesse technique.

“On a dû lever la charge, mais aussi la pivoter et l’avancer, explique David Lahille, porteur du projet L’Île Ô et pilote du chantier. C’est un convoyage long et c’était assez sensible”, raconte-t-il.

“Personne ne l’avait fait avant”

“C’est la plus grosse coque de bâtiment flottant en béton du monde. Personne ne l’avait fait avant. Même les grutiers qui soulèvent des grues n’avaient pas fait ce genre de levage, s’est félicité Jean-Philippe Amy, également porteur du projet L’Île Ô. Et c’est un grand soulagement “, confie-t-il le sourire aux lèvres.

Pour déplacer la grande coque, les ouvriers ont dû prendre des dispositions particulières, tellement la cuve est massive. “On avait même dû consolider un peu le quai pour qu’il tienne le coup”, explique Jean-Philippe Amy.

La grue de 56 mètres a permis de déplacer la cuve.
La grue de 56 mètres a permis de déplacer la cuve. © BFM Lyon

Après plus d’une heure de manipulation, la coque en béton de 38 mètres de long sur 11 de large a enfin flotté. Ce qui ressemble à une prouesse ne répond qu’à une simple loi de la phyisque, rappelle Grégoire Douillet, directeur commercial de Vicat France.

“C’est la poussée d’Archimède. On revient aux fondamentaux de la chimie. Dans l’imaginaire collectif, on pense que le béton ne flotte pas. Mais pourquoi il ne flotterait pas comme les autres matériaux ?”, interroge-t-il.

Cette étape cruciale franchie, le chantier est encore loin d’être terminé. Il va désormais se poursuivre sur l’eau pendant encore deux mois. “Très vite, on va avoir une superstructure en bois, pour faire les gradins des salles de théâtre. Ensuite, on va poser la vêture et on va voir se dessiner cette vague de cube qui est l’idée de l’architecte”, Koen Olthuis qui défend un projet “durable avec des matériaux écoresponsables”.

Ouverture à l’automne prochain

Ce théâtre flottant doit accueillir le public dans deux salles, l’une de 250 places, l’autre de 80 places sur les berges du Rhône. Le projet est porté par L’Île Ô, et par l’équipe du Patadrôme théâtre basé à Irigny pour un coût de 2,6 millions d’euros. La Ville et la Métropole, ainsi que le ministère de la Culture ont financé en partie cette vaste structure architecturale.

Le théâtre flottant rejoindra son port d’attache sur le Rhône à la fin du mois d’août, sur la berge Bertha Von Suttner. Le public pourra découvrir le nouveau de théâtre à partir de l’automne prochain.

Sea level rise is coming for cities. But who can afford to ‘float’ their way out?

For the residents, living in Schoonship means intentionally living in the most climate responsive and environmentally sustainable way possible:ARCHITECT KOEN OLTHUIS/WATERSTUDIO.NL

When heavy rains batter Amsterdam, swelling the city’s waterways and threatening floods, one community is poised at the ready. Just off the bank of the northern Johan van Hasselt canal lies Schoonschip, a floating neighbourhood designed to rise with the water level. As the canal splashes beneath Schoonschip’s houses, inside, residents are living in what some architects see as the climate-resilient future of urban housing.

“You don’t necessarily need land to make houses,” says Marthijn Pool, co-founder of Space & Matter, one of the architecture firms that contributed to Schoonschip’s design. “Imagine making houses float: You combine the storm-water buffering with the potential of creating new residential areas? Then the residential areas are, from their conception, climate proof.”

This was the plan for Schoonschip, whose first residents – called “Schoonschippers” – began inhabiting their floating houses in December, 2018. Since then, the neighbourhood has become home to 46 households, connected by floating platforms to each other and to shore. For the residents, living in Schoonschip means intentionally living in the most climate-responsive and environmentally sustainable way possible: Heat comes from pumps that use aquathermal technology to extract warmth stored naturally in the canal below; electricity comes from solar panels connected to a shared grid; and roofs are partially covered by plants that absorb water, reflect sunlight and capture carbon dioxide from the atmosphere. There are no gas connections, nor private cars, but rather, a system for sharing electric vehicles and bikes with all residents.

In a country where about one-third of the land is below sea level, Schoonschip is an almost idyllic blueprint of a future where humans live in harmony with the water around them. But, the neighbourhood also lays bare a key challenge facing cities needing to adapt to flood risks exacerbated by climate change: How can climate resilient housing – like the kind residents of Schoonschip enjoy – be brought to scale as a solution for all city dwellers, and not just for those who can afford it?

Schoonschip residents are making an expensive investment in a climate-ready future, Mr. Pool says – and, currently, without any government aid. A home in the community costs 20 per cent more than a comparable one on solid ground – with options between €300,000 and €800,000 (approximately $400,000 to $1-million), according to news reports, compared to the national average of €428,000 ($578,000) – to account for the costs associated with making the homes float, installing solar panels and backup batteries, and implementing sewage systems.

“All that decentralized equipment and new layer of technology needs to be paid for, which you would normally have the municipality organize,” Mr. Pool says of the extra costs associated with the floating residences. “But as soon as you’ve done that initial, extra investment, you are independent.”

For homeowners, the cost becomes well worth it over time, he argues, noting that Schoonschip homes are future-proofed amid the growing threat of the climate crisis.

But scaling up floating neighbourhoods is tricky, and far from realized.

“You have to see Schoonschip as a nice step in the evolution of floating cities as they become more sustainable,” says Koen Olthuis, founder of the architecture firm Waterstudio, which contributed to the design of Schoonschip and has led projects to design floating homes and neighbourhoods around the world. “We are still far away from high-density, flexible, seasonal cities that I think the future will bring.”

That gap worries Thaddeus Pawlowski, adjunct associate professor of urban design and urban planning and director at the Center for Resilient Cities and Landscapes at Columbia University.

“Floating housing sounds good as a technological solution, but I think much more of the work of climate-change adaptation has to be done to redress historic injustice in the built environment,” he says. Mr. Pawlowski is concerned that private floating homes could exacerbate inequalities that already exist in cities, where low-income residents are the most vulnerable, and thus, worst affected by floods and other environmental disasters.

Unfortunately, climate-resilient homes are neither affordable nor widely available at the moment, but the designer says there is hope.ARCHITECT KOEN OLTHUIS/WATERSTUDIO.NL

“It’s not as exciting as floating cities, but I think we need to help people find housing options on safe, high ground,” Mr. Pawlowski says.

For now, with floating, climate-resilient homes in Schoonschip neither affordable nor widely available, the neighbourhood’s designer says it remains a climate solution reserved for the wealthy. “You make maybe 50 families happy, but that’s not an answer for the one million houses we have to build in the next six or seven years in the Netherlands,” Mr. Olthuis says.

But in other countries, the engineering technology behind Dutch floating homes has begun to pave the way for some larger, public-supported developments. In the Maldives, Mr. Olthuis’s firm is working with the government to build a floating community with homes, shops, restaurants and hotels. There, houses will cost upward of $320,000, a price point developers hope is affordable enough to draw interest from both tourists and locals, even though the floating homes would still be more expensive than some housing options in the nearby capital of Male.

Other places, such as in China’s flood-prone central Henan province, have developed “sponge cities” that use natural solutions, including wetlands, rain gardens and green roofs, to absorb water during intense rains. Implementing these solutions costs approximately $20-million a square kilometre of urban land, according to a recent paper published in the peer-reviewed journal Nature-Based Solutions.

Mr. Olthuis says he hopes floating homes will soon be a real solution for the millions of people who live in flood-prone cities around the world. High-density, affordable, energy-efficient and quick-to-build homes are all possible in floating, climate-resilient forms, he says. Reimagining how cities co-exist with the water around them has just begun.

“We are in this very difficult puzzle and we have to find a solution,” Mr. Olthuis says. “With water, we can try to cure the city and find solutions that the formula before couldn’t bring.”

Click here for source website

Click here for the project

Lyon : le premier théâtre flottant d’Europe mis à l’eau dans le port Edouard-Herriot

By Sasha Bouquet
Lyon Capitale
2022.may.24

structure sur l'eau

Mise à l’eau du théâtre flottant au port Edouard-Herriot ©Sasha Bouquet

La coque du large théâtre flottant lyonnais, baptisé L’île Ô, a été mise à l’eau ce mardi 24 mai dans le port Edouard-Herriot

C’est une grue de 56m de hauteur qui a été déployée ce mardi matin dans le port Edouard-Herriot pour mettre à l’eau la coque de 500 tonnes de la future scène flottante de L’Île Ô, ce théâtre d’un nouveau genre qui doit ouvrir ses portes cette année sur les eaux du Rhône. Une prouesse industrielle rendue possible au terme de 2 mois de travaux.

mise à l'eau d'une coque de bateau
Opération de mise à l’eau de L’île Ô ©Sasha Bouquet

Dédié à la jeunesse, L’île Ô a tout spécialement été conçu pour les 0-5 ans. Avec ce théâtre flottant, l’objectif est de créer un lieu culturel atypique pour séduire petits et grands. Un projet innovant chiffré à 2,6 millions d’euros et dont le design a été pensé par l’architecte néerlandais Koen Olthuis.

Lire aussi : Projet urbanistique à Lyon : l’Île Ô, théâtre flottant du Rhône, bientôt arrivé à bon port ?

Une véritable prouesse industrielle 

Ce mardi, c’est au terme d’une manœuvre d’1h30 conduite par les employés de la CNR, de l’ELTS et de l’équipementier Dufour, que la structure flottante a enfin pu se laisser chatouiller par les vaguelettes du Rhône. “Ça y est, ça flotte !”, s’exclame Jean-Philippe Amy, soulagé. Directeur du Patadôme, il est l’un des grands porteurs du projet. En 2004, il avait déjà été à l’origine de la création d’un théâtre atypique, à Irigny, conçu en bois naturel. Avec L’île Ô, son défi était de transférer l’originalité au coeur même des eaux de la ville.

 

Le premier enjeu pour les différents acteurs impliqués dans le projet restait toutefois la mise à l’eau de la base du futur théâtre. Une opération loin d’être gagnée d’avance, le procédé mis en oeuvre s’avérant être une première mondiale. Une fois la coque déposée sur les eaux du Rhône et sa flottaison assurée, c’est avec soulagement que les applaudissements et coups de klaxon de la grue ont accompagné la fin de l’opération.

Une ouverture prévue en automne 2022 

Désormais, il faudra attendre deux mois avant que le théâtre ne soit totalement terminé et recouvert de sa structure en bois. Son départ du port Édouard-Herriot en direction de la Berge Von Sutter, au pied du Pont Gallieni, endroit où il prendra ses quartiers, est prévu fin juillet. Sur place, les équipes pourront alors procéder aux derniers aménagements en vue de son ouverture.

Visuel du concept © Waterstudio.nl

Les Lyonnais devront attendre l’automne 2022 pour découvrir l’Île Ô et sa structure faite de bois et d’acier entièrement recyclable. En plus des 330 places de spectacles proposées, une terrasse panoramique permettra au public de profiter la vue sur le Rhône et Lyon.

A Lyon, une structure flottante et hors du commun en construction

Global Design News
2022.March.31
L’Ile Ô est le pari fou d’un théâtre flottant sur le Rhône, à Lyon. Pour concrétiser ce projet de 2,6 M€, plusieurs entreprises du bâtiment seront à l’œuvre ces prochains mois.
A Lyon, une structure flottante et hors du commun en construction

RHÔNE Publié le 

Porté par l’équipe du Patadôme Théâtre d’Irigny, dirigé par Jean-Philippe Amy et David Lahille, l’Ile Ô ambitionne de développer une offre culturelle au cœur de Lyon. Lauréat en juin 2020 d’un appel à projets de Voies navigables de France, l’Ile Ô prend la forme d’un édifice flottant amarré au niveau des berges Bertha-von-Uttner, à proximité du pont Gallieni dans le 7e arrondissement.

L’Ile O, un jeu de cubes posés sur une coque de 38 m de long et 11 m de large

Le lieu accueillera des représentations théâtrales et des ateliers artistiques pour le jeune public ainsi qu’une offre de formation et d’événementiel à destination des entreprises. “Sur une surface de 800 m2, l’Ile Ô propose deux salles de théâtre de 250 et 80 places, un espace de formation de 170 m2 et un rooftop de 150 m2, détaille Jean-Philippe Amy.

Spécialiste de la construction de structures flottantes, l’architecte néerlandais Koen Olthuis de l’agence Waterstudio, a imaginé un jeu de cubes posés sur une coque de 38 mètres de long et 11 mètres de large. Pour donner corps au projet, il a fallu tenir compte de contraintes d’environnement, de réglementation, de construction, de logistique…

Considéré comme un bateau, l’édifice doit résister au courant, aux débris charriés par le fleuve, aux collisions éventuelles, mais reste aussi un lieu de spectacles accueillant du public. C’est donc une coque en béton surmontée d’une structure bois et acier qui abritera l’Ile Ô.

click here for source website

click here for project

Back To Top
Search